Utwór

C’est la vie – cały Twój Paryż z pocztówek i mgły,
C’est la vie – wymyślony.
C’est la vie – Ciebie obchodzi, przejmujesz się tym.
C’est la vie – podmiejski pociąg rozwozi Twe dni,
C’est la vie – wciąż spóźniony.
C’est la vie – cały Twój Paryż, dwie drogi na krzyż.
Knajpa, kościół – widok z mostu.
Knajpa, kościół i ten bruk – ideał nie tknął go.
Knajpa, kościół, widok z mostu.
Knajpa, kościół i ten bruk – tak realny.
Zostaniesz tu – ile można tak żyć na palcach,
Zostaniesz tu – po złudzenia.
Zostaniesz tu – w „Kaskadzie” nocą też grają walca,
Już na rogu kumple, jak grzech,
Odwrotu już nie ma
Nie, nie, nie
Wypijesz to wszystko do dna, także dziś
Jak co dnia
C’est la vie – cały Twój Paryż z pocztówek i mgły,
C’est la vie – wymyślony.
C’est la vie – cały Twój Paryż, dwie drogi na krzyż.
Knajpa, kościół – widok z mostu.
Knajpa, kościół i ten bruk – ideał nie tknął go
C’est la vie.